அவள் ஒரு புதுக்கவிதை

எழுதுகிறாள் ஒரு புதுக்கவிதை! அவள்

இருவிழி அசைவே

தேன் கவிதை.!

இளமைக்கு இலக்கணம் கிடையாது..! அவள்

எழுதுவது தான் இங்கு 

புதுக்கவிதை.!

பருவத்தை மேலாடை மறைத்து நிற்க..

புருவத்தில் மைகொண்டு எழுதுகிறாள்..

மாங்கனி அங்கே மறைந்திருக்க.. மாமரக் கிளையினை பார்த்திருந்தாள்..

தேன்கனி இதழினில் கலந்திருக்க.. அவள்

வான்வெளி நிலவென

பாட்டிசைத்தாள்!

கட்டிலில் சாய்ந்தது

கோபுரங்கள்.. அவள் கை பட எழுந்தது காவியங்கள்..

பசியில்லை! இரவினில்

தூக்கமில்லை ! அவள் பருவத்தின் பாடலை

எழுதுகின்றாள்..!

கலவில்லை உறவில்லை

காதலனை.. அவள் பிரிந்ததை

நினைத்தே எழுதுகிறாள்!

இரவுக்கு பகலுக்கும் இனியென்ன வேலை?

கவிதையே.. கவிதையை எழுதுகிறாள்.!

*வே.கல்யாண்குமார்.*