அந்த பழைய செருப்பும்... இறைவனின் பதிலும்...

ஒரு ஊரில் மிகப் பெரிய செல்வந்தர் ஒருவர் இருந்தார். அவர் தினமும் அதிகாலையில் எழுந்து கோவிலுக்குச் செல்வதை வழக்கமாகக் கொண்டிருந்தார். ஒருநாள் அவர் கோவிலுக்குச் சென்றுவிட்டுத் திரும்பும்போது, வாசலில் ஒரு முதியவர் அமர்ந்து பிச்சையெடுத்துக் கொண்டிருப்பதைப் பார்த்தார்.

அந்த முதியவரின் கால்களில் செருப்பு இல்லை. கால்கள் வெடிப்புகளுடன், காயம்பட்டுக் காணப்பட்டன. இதைப் பார்த்த செல்வந்தருக்கு மனிதாபிமானம் பிறந்தது. அவர் உடனே கடைக்குச் சென்று ஒரு புதிய, விலையுயர்ந்த காலணிகளை வாங்கி வந்து அந்த முதியவரிடம் கொடுத்தார்.

அந்த முதியவர் கண்களில் கண்ணீருடன் அதை வாங்கிக்கொண்டு, "இறைவன் உங்களை ஆசீர்வதிப்பார்" என்று மனதார வாழ்த்தினார்.

ஒரு கனவு

அன்று இரவு அந்த செல்வந்தரின் கனவில் இறைவன் தோன்றினார். செல்வந்தர் மிகவும் மகிழ்ச்சியடைந்து, "இறைவா! நான் இன்று ஒரு ஏழைக்கு உதவி செய்தேன், அதற்காகத்தான் நீங்கள் என் கனவில் வந்தீர்களா?" என்று கேட்டார்.

அதற்கு இறைவன் மென்மையாகச் சிரித்துவிட்டு, "இல்லை மகனே, நீ இன்று கொடுத்த செருப்பை நான் அணிந்து பார்த்தேன். அது எனக்குச் சரியாகப் பொருந்தவில்லை, அதனால்தான் வந்தேன்" என்றார்.

செல்வந்தர் அதிர்ச்சியடைந்தார். "இறைவா! நான் அதை ஒரு பிச்சைக்கார முதியவருக்கு அல்லவா கொடுத்தேன்? நீங்கள் எப்படி அதை அணிய முடியும்?" என்று கேட்டார்.

வாழ்வின் தத்துவம்

இறைவன் சொன்னார்:

"மகனே! நீ யாருக்குக் கொடுக்கிறாய் என்பது முக்கியமல்ல. எந்த எண்ணத்தோடு கொடுக்கிறாய் என்பதே முக்கியம். நீ அந்த முதியவருக்குச் செருப்பு கொடுத்தபோது, 'நான் இவருக்கு உதவி செய்கிறேன்' என்ற அகந்தை (Pride) உன்னுள் இருந்தது. அந்தச் செருப்பு உன் அகந்தையால் கனமாக இருந்தது, அதனால்தான் என்னால் அதை அணிய முடியவில்லை."

தொடர்ந்து இறைவன் சொன்னார், "யார் ஒருவன் பிரதிபலன் பாராமல், தான் செய்கிறோம் என்ற எண்ணமே இல்லாமல், மற்றவரிடம் இருக்கும் என்னைக் கண்டு உதவி செய்கிறானோ, அப்போதுதான் அந்தச் செயல் என்னை வந்தடைகிறது."

நல்லெண்ணம்: நாம் செய்யும் உதவி சிறியதோ அல்லது பெரியதோ, அது தற்பெருமைக்காக இருக்கக் கூடாது.

அன்பு: எல்லா உயிர்களிடத்தும் இறைவனைக் காண்பதே உண்மையான ஆன்மீகம்.

கடமை: "நான் செய்கிறேன்" என்ற எண்ணத்தை விடுத்து, "இறைவன் என் மூலமாகச் செய்கிறான்" என்று நினைப்பதே ஒரு மனிதனைப் புனிதனாக்குகிறது.

நாம் செய்யும் ஒவ்வொரு சிறு செயலும் மற்றவர்களுக்குப் பயனுள்ளதாகவும், அன்பால் நிறைந்ததாகவும் இருக்கட்டும். ஒருவருக்கு ஒரு வேளை உணவு கொடுத்தாலும் சரி, ஒரு புன்னகையை உதிர்த்தாலும் சரி... அதை முழுமையான அன்போடு செய்வோம்.

நடேஷ் கன்னா 

கல்லிடைக்குறிச்சி